Szkoła na zakręcie

napisała Ewa Radanowicz

Opracowałam model szkoły, w której praca w pracowniach tematycznych zorganizowana jest tak, żeby uczniowie i nauczyciele, realizując odgórnie określoną podstawę programową, pracowali też nad własnym rozwojem.

Za każdym razem, kiedy szykowaliśmy się do kolejnej „edukacyjnej okazji” dużo rozmawialiśmy o tym w jakim działaniu będziemy czuli się najlepiej i jakie treści możemy dzięki temu opowiedzieć. Jednak najbardziej zależało nam i zależy, żeby to co robimy można było doświadczyć, przeżyć. Poczuć to co się robi i nie bać się niestandardowego myślenia. Sami siebie przekonywaliśmy, że to nie jest głupie, że to co wymyślamy jest skuteczne i na pewno się sprawdzi!

Jednak każda taka „akcja” wymagała od nas dużego zaangażowania i czasu … Trzeba było pomyśleć co zrobić, żeby się nie narobić a mieć! I wtedy właśnie wpadałam na pomysł, że trzeba zacząć budować w szkole miejsca, które będą gotowe i doposażone, które pozwolą działać nie tylko okazjonalnie ale w większej ilości czasu. Pomysł tzw. Pracowni Tematycznych zaczął się ziszczać a wraz z nim przestrzeń edukacyjna naszej szkoły zaczęła pozwalać na systemowe rozwiązania. I tak każdy uczeń 6 godzin w tygodniu (w ramach ramowego planu nauczania i planu lekcji) ma możliwość pracy z nauczycielem, w grupach mieszanych wiekowo i indywidualnej.

Stworzyliśmy 12 pracowni tematycznych. Łącząc ich programy i założenia dajemy uczniom możliwość wszechstronnego rozwoju.
Na przykład: Pracownia Podróży pozwala na zdobywanie takich kompetencji jak uczenie się, poszukiwanie wiedzy z różnych źródeł, praca w grupie. Tu uczniowie odbywają wycieczki, spotkania z ciekawymi ludźmi. Pracownia Kuchenna to praca w grupie i branie za nią odpowiedzialności, planowanie pracy, uczenie się, budowanie instrukcji i praca z instrukcją.
W Pracowni Teatralnej dążymy do zdobywania takich kompetencji jak słuchanie i dyskutowanie, prezentowanie się, kształtowanie postaw wobec siebie, rodziny, szkoły, otaczającego dziecko środowiska. Tu tworzymy sytuacje, które rozwijają wyobraźnię, wyzwalają kreatywność, uczą samodzielności. Budują poczucie bezpieczeństwa, pozwalają na zdobywanie doświadczeń, z których uczeń będzie korzystał w różnych sytuacjach życia codziennego.
Pracownie artystyczne ceramiki, witrażu, czerpania papieru, filcu, teatru nastawiane są na rozwój wyobraźni, budzenie uczuć i wrażliwości, wspieranie kreatywności. W tych pracowniach uczymy planowania pracy i wykonywania zadań do końca. Dajemy szansę na sukces i budowanie pozytywnego wizerunku.
Pracownia BPI (biuro pracy indywidualnej) to miejsce gdzie uczniowie spotykają się i razem poszukują odpowiedzi na różne pytania, problemy. Sami decydują czego i jak chcą się uczyć. Do każdej podejmowanej przez siebie pracy tworzą plan i według niego próbują dojść do rozwiązania. Uczą się planowania, analizowania popełnionych błędów, naprawiania ich i poszukiwania innych rozwiązań. Tu też mogą przyjmować role ekspertów podczas wspierania rówieśników lub prezentowania swojej pracy na forum.

Dzięki takiej pracy zyskaliśmy czas na spokojne realizowanie ważnych i nieważnych rzeczy, które niesie ze sobą SZKOŁA! Mamy dobrze zorganizowaną przestrzeń, autorskie rozwiązania, doposażone w niezbędne pakiety i pomoce sale lekcyjne. Nie musimy już poświęcać dużo czasu na przygotowywania … wchodzimy do szkoły i działamy.

 

zdjęcia własne autorki


Ewa Radanowicz – dyrektorka szkoły podstawowej z Radowa Małego woj. zachodniopomorskie, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej. Należy do grupy Superbelfrzy RP.

Print Friendly, PDF & Email
Podoba się? Podziel się z innymi.

2 thoughts on “Szkoła na zakręcie

  • 6 listopada 2017 o 13:47
    Permalink

    Marzenie szkolnictwa – dzieci, które mają inicjatywę! Teraz niestety inicjatywa jest stale wygaszana, bo nie ma czasu, bo podstawę programową trzeba gonić.

    Odpowiedz
  • 20 lutego 2018 o 20:50
    Permalink

    A dlaczego nie poszliście o krok dalej i nie zlikwidowaliście CAŁKOWICIE i NATYCHMIAST całej tej ANACHRONICZNEJ i ARCHAICZNEJ XIX wiecznej struktury edukacyjnej (klasy, lekcje, dzwonki, przedmioty) ?! Co stanęło na przeszkodzie, żeby wykonać ten jeden krok więcej i po prostu porzucić obecny bezsensowny system edukacyjny ?

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Skip to content