Edukacja, ponad wszystko, powinna być zorientowana na ucznia. Bez względu na to, czy w modelu klasycznym, całkowicie zdalnym, czy hybrydowym, środowisko, w jakim uczeń ma pracować, powinno spełniać szereg kryteriów, aby w jak największym stopniu ułatwić mu zdobywanie wiedzy i rozwijanie umiejętności.
Czytaj dalej
Dydaktyka Edukacji Hybrydowej
Relacje nauczyciel-uczeń
Człowiek od zawsze żyje we wspólnocie. Jak powiedział Arystoteles, człowiek to zoon politikon – istota społeczna. Nikt nas nie może prawidłowo funkcjonować bez nawiązywania, rozwijania i podtrzymywania stosunków międzyludzkich. Związane jest to z najbardziej utrwaloną i niezbędną potrzebą ludzką funkcjonowania wśród innych osób. Człowiek jako zwierzę stadne potrzebuje bliskości, ciepła i fizycznego kontaktu z innymi ludźmi. Ponadto porozumiewanie się jest konieczne do realizacji wielu potrzeb w tym: fizjologicznych, bezpieczeństwa, tożsamości, samorealizacji.
W stronę krytycznego myślenia – schematy widocznego myślenia
W ramach projektowania działań związanych z nauczaniem hybrydowym warto wziąć pod uwagę kompetencje związane z kształtowaniem krytycznego myślenia. O samym krytycznym myśleniu w edukacji mówi się wiele, istnieje też szereg różnego rodzaju programów i metod nauczania, wspierających krytyczne myślenie, takich jak: filozoficzne docieka nie, inquiry-based learning, czy problem-based learning. My chcemy zaproponować zastosowanie tak zwanych rutyn widocznego myślenia lub rutyn myślowych.
Turystyka offline i online
Turystyka organizowana w szkole pełni bardzo ważną rolę, ponieważ wspomaga proces edukacyjny ucznia. Jest ona połączeniem teorii zdobytej w czasie lekcji z praktycznym wykorzystaniem nowej wiedzy w terenie. Jest również wielostronną i kompleksową nauką o własnym kraju, przeszłości, współczesności, ze szczególnym uwzględnieniem własnych regionów, tradycji, zabytków kultury i środowiska przyrodniczego.
Fact-checking, fake newsy, wiarygodność informacji i komunikacji w sieci
Nie sposób pominąć zagadnienia wiarygodności informacji w aspekcie umiejętności krytycznego myślenia. W dobie mediów masowych XXI wieku, praktycznie każdy z podstawową wiedzą informatyczną jest w stanie uruchomić własny portal informacyjny. Po odpowiednim spreparowaniu jego wyglądu, wytworzeniu informacji z wykorzystaniem zdjęć stockowych, często ocena wiarygodności określonego artykułu bywa trudna.
Komunikacja i jej kształtowanie w nauczaniu zdalnym i hybrydowym
Edukacja zmienia się dziś na naszych oczach. Nowa sytuacja to poligon doświadczalny dla wszystkich uczestników tego procesu – nauczycieli, uczniów, rodziców. Ze zmianą sposobu edukacji wiąże się też niewątpliwie wiele wyzwań komunikacyjnych, można nawet zaryzykować stwierdzenie, że komunikacja powinna stać się – szczególnie teraz – priorytetowym obszarem działań nauczyciela, a podtrzymywanie więzi z uczniami jest najważniejszym, dużo ważniejszym niż osiągnięcie celów edukacyjnych, z wyzwań, które stoi przed nami jako organizatorami procesu dydaktycznego. Jak odnaleźć się w rzeczywistości przedłużającej się nauki zdalnej? O co zadbać, kształtując komunikację z uczniem? Na co zwrócić uwagę?
Ocenianie w edukacji hybrydowej
O ocenianiu można mówić długo i różnorodnie. Niektórzy nauczyciele są zwolennikami częstego, sumującego oceniania,inni wolą ocenianie kształtujące. Każdy z nich jest w stanie przedstawić argumenty za jednym lub drugim podejściem. Stając w obliczu nowego modelu nauczania – nauczania hybrydowego,warto zastanowić się, który model oceniania będzie najkorzystniejszy i najskuteczniejszy, a także pozwoli nam nauczycielom stale monitorować rozwój wiedzy i umiejętności uczniów. Czytaj dalej
Kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami w edukacji hybrydowej
Indywidualizacja w nauczaniu, zwłaszcza z uczniem niepełnosprawnym (ze SPE) w dzisiejszej szkole powinna stanowić zasadę nauczania, normę postępowania dydaktycznego wszystkich nauczycieli wobec uczniów, która pozwoli realizować wyznaczone cele nauczania. W warunkach pracy stacjonarnej, indywidualizację stosujemy na różne sposoby w zależności od obszarów nauczania i uczenia się. W edukacji zdalnej indywidualizacja pracy co do zasady powinna zostać zachowana, ale zmieniają się obszary, w których jej używamy. Czytaj dalej
Rola rodzica w nauczaniu hybrydowym
Edukacja hybrydowa zakłada zdecydowanie większą samodzielność uczniów niż edukacja tradycyjna. W niektórych momentach procesu nauki uczeń sam podejmuje decyzje dotyczące tego kiedy i gdzie się uczy, a także metod, które pozwolą mu skutecznie opanować materiał wskazany przez nauczyciela. Rozwijanie samodzielności uczniów jest jedną z korzyści edukacji hybrydowej. Ważne jest, aby uczeń, pozostając w domu pod opieką rodzica, nie stracił możliwości kształtowania tej umiejętności. Czytaj dalej
Hybrydowy samorząd
Po co nam samorząd? – to najważniejsze pytanie dla szkoły i nauczycieli chcących rozwijać i pielęgnować samorządność dzieci
oraz młodzieży. Moim zdaniem część naszych samorządów to po prostu koła szkolnych aktywistów, którzy pod kierunkiem
nauczycieli realizują różne projekty. Nie ma w tym nic złego, ale nie jest to samorząd rozumiany jako instytucja w szkole, dzięki
której uczniowie mogą organizować szkolne życie po swojemu, a nie zawsze tak, jak to wyobrażają sobie dorośli. Choć nie jest to
łatwe, jednak warte uwagi. Opiekun samorządu powinien być animatorem, dorosłym partnerem i organizacyjnym wsparciem
dla działających samodzielnie uczniów. I tu pojawia się pierwszy problem: jak ośmielić uczniów do działania, jeżeli wcześniej tego
nie robili i nie wiedzą, że umieją, że to ciekawe? Czytaj dalej
Indywidualizacja w nauczaniu hybrydowym
Nauczanie zdalne, ale także hybrydowe niesie za sobą nie tylko konieczność zmian w podejściu metodycznym do realizacji podstawy programowej i samego nauczania, ale także wywołują rozmaite emocje. Nauczyciele, Rodzice, ale także uczniowie stoją przed nowym wyzwaniem jakim jest cyfrowa szkoła w trybie online lub blended. Czas, w którym żyjemy, wymaga od nas zmian, elastyczności i maksymalnej efektywności. Czytaj dalej
Kształcenie współpracy w edukacji hybrydowej
(…) Kształcenie współpracy nie powinno ograniczać się wyłącznie do skupienia na produkcie finalnym i drodze dochodzenia do jego realizacji, a raczej na tym, by działanie wspólne było okazją do poznawania drugiej osoby oraz siebie samego. Innymi słowy, nie jest najistotniejsze stworzenie tego, co tyczy się wyłącznie przedmiotu zajęć, ale stworzenie okazji do obserwacji, jak przebiega proces działania w zależności od składu grupy. Czytaj dalej