Dni Nauki w Cegłowie.
Roboty EDISON i klocki (C) LEGO
Inspiracje i praca z młodzieżą.
Puste frazesy czy realne działania?
Jak sądzisz? Tak, do Ciebie mówię… jeśli chcesz się dowiedzieć więcej, kliknij…..
OK, a zatem chcesz się dowiedzieć, to mnie cieszy. Ja sam chętnie czytam o nowych trendach, technologiach blockchain w edukacji, Pythonie itp…
Lecz dzisiaj chciałbym opisać moje zajęcia w Zespole Szkolnym w Ceglowie, gdzie byłem ostatnio na zaproszenie mojego dobrego kolegi, wice dyrektora Karola Sieńkowskiego. Wraz z dzieciakami bawiliśmy się robotami. Niby już nic takiego, bo w chwili obecnej prawie każda szkoła ma roboty – ale… tutaj mamy dodatkowy element – aby nasz robot działał, należy go najpierw zbudować.
A więc nie tylko programowanie, lecz także ćwiczenia techniczne i manualne, czytanie ze zrozumieniem (bo dokumentacja jednak papierowa), współpraca w grupie – te wszystkie elementy, które pomagają młodzieży w kreatywności, a nie tylko zapamiętywaniu na ślepo dat i definicji z książek.
Dzięki takiemu podejściu do tematu młodzież niejednokrotnie przechodzi samą siebie – pochwale się tutaj dwoma robotami, ten po prawej jest zrobiony wg dokumentacji, a ten po lewej – to „czołg na sterydach„, jak go określił uczeń klasy 5, który go wykonał. Klasa 5 to wiek ok. 12 – 13 lat. Idealny do tego, aby budować z klocków LEGO i uczyć się programować.
Jeśli zaś chodzi o programowanie, to oczywiście mając do dyspozycji tylko 45 minut trudno jest stworzyć ciekawy program dla robota. Tutaj jednak przychodzi nam z pomocą pomysł Brenton’a Obriena, czyli twórcy Edisonów – roboty maja wbudowane w siebie kilka programów, które można aktywować za pomocą specjalnych kodów kreskowych -w ten sposób nie musimy programować, nawet nie musimy mieć komputera – a nasze roboty już działają. Dodatkowo, wszystkie te programy aktywowane kodami kreskowymi posiadają wersje „programowalne”, tzn., że możemy w dowolnej platformie programistycznej zobaczyć, jak te zachowania robotów są zaprogramowane.
Tak więc możemy sprawdzić fizyczne zachowanie robota, a potem jeszcze go przeprogramować trochę wg własnych pomysłów. Zatem czas na sprawdzenie – jak działa. Krótki film powinien wystarczyć za długi opis.
Mam nadzieję, że ta krótka inspiracja będzie dla Was pomocna.
Adam Jurkiewicz – haker edukacji, członek nieformalnej grupy SuperbelfrzyRP. Absolwent kursów Massachusetts Institute of Technology z języka programowania Python.
Trener języka programowania Python, robotyki, mechatroniki, technologii komputerowych ze szczególnym uwzględnieniem otwartych zasobów edukacyjnych oraz oprogramowania OpenSource. Programista, administrator systemów UNIX/Linux, twórca remiksu edukacyjnego FREE_Desktop – remiksu systemu operacyjnego dla wolnych ludzi, legalnego i darmowego dla wszystkich.
Współpracownik Centrum Edukacji Obywatelskiej, w projekcie „Koduj z Klasą” ambasador i trener nauczycieli w zakresie języka programowania Python.
- Czy chcemy być „na szmyczy” korporacji? - 31 lipca 2023
- WordPress w edukacji – jak uczyć kompetencji w bezpieczny sposób. - 3 lutego 2023
- Prezent świąteczny – FREE-SERWER - 2 grudnia 2022
Jestem wielkim fanem takich zabaw edukacyjnych. Taka zabawa to świetny wstęp do nauki programowania i robotyki. Rynek wciąż potrzebuje specjalistów z tych obszarów. Zainteresowanie dzieci tematem może się kiedyś wszystkim opłacić :).