Marzenia o edukacji

W dniach 13 – 14 czerwca, w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, odbyło się uroczyste zakończenie pierwszej edycji programu Mistrzowie Kodowania. W czasie dwóch dni uczniowie z ponad 70 szkół dzielili się swoją pasją związaną z programowaniem. Wspólne spotkanie zakończyło się wielkim świętem kodowania, podczas którego każdy mógł się przekonać, że tworzenie prostych programów potrafi wciągnąć młodszych i starszych.
Festiwal Mistrzów Kodowania rozpoczęła część oficjalna, w której uczestniczył Prezes i Dyrektor Generalny Samsung Electronics w Europie, Pan Sang Woo Kim. W swoim wystąpieniu przedstawił wizję edukacji według firmy Samsung. Opiera się ona na trzech filarach: dobrym nauczycielu, rozwoju kompetencji i umiejętności umożliwiających osiągnięcie sukcesu oraz współpracy.

Dobry nauczyciel
Sam program Scratch nie ma takiej siły przyciągania jak nauczyciel, który dobrowolnie podejmuje się prowadzenia zajęć z podstaw programowania. Organizatorzy programu doskonale zdają sobie z tego sprawę, dlatego inwestują w nauczycieli poprzez bardzo dobrze przygotowane szkolenia, scenariusze do prowadzenia zajęć oraz pomoc ekspertów w czasie realizacji programu. Opieka koordynatorska nad szkołami również prowadzona jest w ten sposób, aby być jak najbliżej działań nauczycieli i z nimi samymi budować dobre relacje. Prowadzący zajęcia mają wsparcie, które pozwala im poczuć, ze nie są sami, a ich praca jest ważna i istotna. W czasie festiwalu nauczyciele otrzymali jeszcze jeden prezent. Był nim rewelacyjny wykład Iwony Majewskiej – Opiełki dotyczący Logodydaktyki.

Sukces
Trenerka, mówczyni motywacyjna oraz autorka wielu książek przez 1,5 godziny prezentowała swoją koncepcje wychowania. Według niej celem edukacji powinno być wychowanie mądrego i szczęśliwego człowieka. To holistyczne podejście dobrze koresponduje z tym, co dzieje się wokół zajęć Mistrzów Kodowania. Bardzo często nauka podstaw programowania staje się pretekstem do zmiany relacji pomiędzy nauczycielami i uczniami. Dodaje energii i satysfakcji zarówno tym pierwszym jak i drugim. Staje się źródłem pozytywnych emocji, poczucia sprawstwa i wiary we własne możliwości. Daje też szansę na cieszenie się i wspólne świętowanie małych i dużych sukcesów. Nie ważne na którym poziomie programowania jesteś, nie ma konkursu, nie ma rywalizacji. Masz prawo do wspólnego celebrowania radości z współuczestniczenia w procesie nauki, który często różni się od tego, co kojarzy się z typową czterdziestopięciominutowa lekcją.
Ten nieformalny, a tym samym bardziej naturalny sposób zdobywania nowych umiejętności podkreśla także festiwalowa organizacja przestrzeni. Drugiego dnia w otoczeniu wystawy Centrum Nauki Kopernik pt. „Umysł przyłapany”, znajdowały się wielkie poduchy. Można było się na nich wygodnie rozsiąść czy położyć. Niektórzy uczniowie tworzyli z nich konstrukcje i wymyślali wspólne zabawy. Myślę, że nie tylko ja marzę o tym, żeby nasze szkoły mogły być zorganizowane właśnie w taki sposób. Wystarczy wyobrazić sobie uczniów którzy odpoczywają i uczą się korzystając z wygodnych puf lub idą do strefy, w której mogą rozwijać swoje zainteresowania. Mogą układać klocki, te drewniane i komputerowe, eksperymentować z bańkami mydlanymi, brać udział w walkach robotów czy spotkać się z mentorami, jakimi mogą być mistrzowie olimpijscy dostępni na wyciągnięcie ręki. A najważniejsze, ze w tej edukacyjnej przestrzeni uczniowie uczą się nawzajem od siebie.

Współpraca
Kiedy młodzi programiści prezentowali gościom Festiwalu swoje projekty, nieopodal odbywało się ważne spotkanie. Była to debata, dotycząca edukacji, z udziałem przedstawicieli organizatorów, ministerstw, organizacji pozarządowych oraz nauczycieli. To już drugie seminarium, które było prowadzone przez Centrum Cyfrowe. Dobrze uczestniczyć w wydarzeniu, w którym pomimo różnic w poglądach, kultura dyskusji odbywała się na wysokim poziomie. Główne wątki związane były z rozwojem e-kompetencji uczniów, doskonaleniem nauczycieli i możliwościami jakie może dać współpraca pomiędzy wieloma uczestnikami życia społecznego. Optymistyczne jest to, że działanie z ideą współpracy stało się koniecznością. Realizacja programu pokazuje, że są środowiska w których tkwi oddolny potencjał pozytywnej zmiany. Wymagają one wielowymiarowego wsparcia i działań na różnych poziomach. Można je uzyskać współpracując i dbając o wysoka jakość standardów.

To były niezapomniane dwa dni. Pokazują one wielowymiarowość Mistrzów Kodowania. Każdy moment spotkania społeczności programu wypełniony był bardzo intensywnie. Pokazały także, że edukacja może wyglądać zupełnie inaczej niż się przyzwyczailiśmy. Wierzę, że dla wielu osób, dla których edukacja jest ważna, był to czas umacniania edukacyjnych marzeń i sił do ich realizacji.