Od zawsze książki i czytanie były częścią mojego życia. Rozwijały moją wyobraźnię i pozwalały mi tworzyć nową rzeczywistość. Pomysł na stworzenie ogólnopolskiej akcji “Cała Polska czyta na głos” pojawił się z chęci połączenia nauczycieli i uczniów, którzy tak jak ja czują potrzebę dzielenia się darem głośnego czytania.
Włączenie matematyki do zajęć z języka polskiego może się wydawać niektórym niemożliwe. Może też zostać odczytane jako prowokacja. I w drugim stwierdzeniu jest ziarenko prawdy. Dla mnie takie zestawienie to pretekst do zatrzymania się i zastanowienia, na ile omawiane treści pozwalają młodemu człowiekowi lepiej zrozumieć świat. A ten, jakby na złość polskiej szkole, nie chce się dzielić na poszczególne przedmioty.
Interdyscyplinarność, czyli połączenie różnorodnych dziedzin w celu bardziej wszechstronnego zastosowania wiedzy i wspierania kreatywności uczniów, jest nie tylko możliwa, ale wręcz niezbędna w dzisiejszym systemie edukacji. Matematyka jest często postrzegana przez uczniów jako przedmiot abstrakcyjny i wymagający. Jednakże integrując matematykę z praktycznymi kontekstami, takimi jak czytanie map, przygotowywanie szacunków, interpretacja wyników badań i analiza niezależnie zebranych danych, możemy rzucić światło na matematykę w innym świetle. Co więcej, odkrywanie piękna matematyki w sztuce, rzeźbie i muzyce zachęca do zagłębienia się w krainę „królowej nauk”.
Gra terenowa od pewnego czasu zagościła w edukacji. Głównym jej celem nie jest oczywiście jej zorganizowanie, lecz wykonywanie określonych zadań, podczas których uczniowie wzbogacają swoją wiedzę o nowe pojęcia, a także doskonalą posiadane już umiejętności. Dodatkowo uczniowie uczą się dobrej komunikacji i współpracy z wszystkimi członkami grupy podczas wykonywania określonych zadań. Gra terenowa jest atrakcyjna dla uczniów, ponieważ mogą oni wyjść poza mury szkoły, na boisko, do sąsiedniego parku czy lasu, bądź na pobliską łąkę. Podczas gry uczniowie mogą również sprawdzić siebie we współzawodnictwie z innymi, co dodatkowo motywuje ich do działania i podejmowania edukacyjnych wyzwań podczas rozwiązywania różnorodnych zadań. Czytaj dalej
Masz do dyspozycji tylko 45 minut lekcji? O nie – to za mało czasu, zostajemy w klasie… a poza murami szkoły świat tętni życiem. Poznaj kilka sprawdzonych sposobów na krótki spacer, który zaciekawi uczniów i sprawi wam wszystkim dużo frajdy. Warto zainwestować trochę czasu na stworzenie swojego narzędziownika i kreatywnych kart pracy, aby w każdym momencie móc skorzystać z pięknej pogody! Poćwicz z uczniami uważność, refleks i… bycie w kontakcie z przyrodą. Z pomocą nadchodzą grywalizacja, kody QR i myślenie wizualne. Czego potrzeba? 45 minut, dobrego nastawienia i kartki z wyzwaniami!
Turystyka i krajoznawstwo w szkolnej praktyce to wciąż niedocenione „dziecko”. Dla jednych konieczność, dla drugich zło. W rękach nauczyciela może być jednak świetnym narzędziem umożliwiającym poznanie historii, krajobrazu, przyrody, kultury, gospodarki – i niemal każdej innej dziedziny życia – w sposób wieloaspektowy, pożyteczny, zinywidualizowany. W literaturze znaleźć można wiele pojęć turystyki – każde związane jest z formą poruszania w oparciu o fakt dobrowolnej i czasowo ograniczonej zmiany miejsca pobytu. Współczesna turystyka i krajoznawstwo może być sposobem poznawania świata, przyrody, ludzi, kultury, daje możliwość relaksu, regeneracji zdrowia.
Zachętę do lekcji w terenie rozpocząłem od krótkiej opowieści jak sam, zaraz po studiach, bałem się wyjść w teren oraz jak przestałem się bać prowadzić zajęcia terenowe, najpierw ze studentami, potem z uczniami i dorosłymi w różnym wieku. Oraz przestałem mieć wyrzuty sumienia, że marnuję czas. No bo przecież tym czasie można więcej podyktować, zrobić sprawdzianów itp. Współczesny styl życia spowodował, że kolejne pokolenia odczuwają deficyt kontaktu z przyrodą. Znają ją z ekranów a więc głównie jakąś sawannę afrykańską, rafy koralowe, kolonie pingwinów na Antarktydzie.
Swoją przygodę z pracą metodą projektu rozpoczęłam cztery lata temu zachęcona przez serdeczną koleżankę uczącą w Zespole Placówek Oświatowych w Tucznie. Szkoła ta od wielu lat bierze udział w ogólnopolskim programie Równać Szanse. Projekt ten jest inicjatywą mającą na celu zwiększenie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży pochodzących z małych miejscowości. Zauważono, że młodzież mieszkająca w takich środowiskach ze względu na ograniczone warunki dorastania, czuje się często mniej pewna siebie i nie wierzy w swoje możliwości.
W czasie pandemii wirusa Covid-19 znajomość i umiejętność korzystania z różnorodnych narzędzi cyfrowych stała się kluczowa w edukacji. Uczniowie i nauczyciele zostali użytkownikami różnych platform oferujących możliwość prowadzenia wirtualnie zajęć. Platforma eTwinning jest jedną z takich platform oferującą narzędzia i doświadczenie tysięcy innowacyjnych nauczycieli. Najważniejszą cechą platformy eTwinning
jest możliwość prowadzenia międzynarodowych projektów szkolnych. Doświadczeni praktycy organizują pracę zespołów projektowych metodą projektu STEAM, który łączy wiedzę, metodologię badań oraz narzędzia nauki (S), technologii (T), inżynierii (E), sztuki
(A) i matematyki (M), tym samym spajającym podstawy programowe różnych przedmiotów szkolnych.
Laboratoria Przyszłości zawitały na dobre w polskich szkołach (co prawda póki co tylko w podstawowych), a wraz z nimi akcesoria do drukowania przestrzennego, czyli 3D. Wśród nich są te duże – czyli drukarki 3D, oraz te mniejsze – miniaturowe ręczne drukarki trójwymiarowe, czyli długopisy 3D. Tak jedne, jak i drugie świetnie nadają się do wykorzystania przy projektach edukacyjnych, jakie tworzymy wspólnie z uczniami.
Geniallne projekty zespołowe – o konkursach i wyzwaniach
Do szkół na początku rokuj szkolnego napływają dziesiątki maili z propozycjami udziału w konkursach. Organizują je kuratoria, uczelnie, szkoły, instytucje kultury, stowarzyszenia, firmy. W kolejnych miesiącach na skrzynki nauczycielskie wpływają kolejne konkursowe zaproszenia. Wywołuje to bardzo niezdrową sytuację w szkołach.
Jeśli chcemy używać technologii informacyjno-komunikacyjnych w edukacji warto poznać model SAMR. Pomoże nam zanurzyć się w wykorzystanie TIK i zintegrować nowe technologie tak, aby w pełni wykorzystać ich potencjał w mądry i bezpieczny sposób.
SAMR to nazwa powstała z akronimu angielskich nazw poziomów integracji TIK w proces nauczania-uczenia się – substitution, augmentation, modification, redefinition, czyli po kolei zastąpienie, rozszerzenie, modyfikacja, przewartościowanie.