Superbelfrzy w Sejmie RP A.D. 2013

Byliśmy  w Sejmie RP.

I to nie na wycieczce, ale na zaproszenie Podkomisji Stałej ds. Jakości Kształcenia  i Wychowania oraz Podkomisji Stałej ds. Młodzieży w osobach przewodniczących: p.Katarzyny Hall i p.Henryka Smolarza. 23 maja w porządku obrad Podkomisji był tylko jeden punkt:  “Dyskusja na temat dobrych praktyk we wdrażaniu rządowego programu „Cyfrowa Szkoła”  w zakresie metod nauczania i uczenia się.”
Jak trafiliśmy do Sejmu i skąd pani poseł Joanna Fabisiak (która była ze strony Sejmu inicjatorem spotkania) dowiedziała się o nas? Od Ewy Krawczyk, która zaiste wszystkich w Warszawie zna. Ewa po rozpoznaniu grupy Superbelfrów, po poznaniu członków, ich dokonań, sukcesów i porażek, zdiagnozowaniu przyczyn i określeniu wartości stwierdziła, że to Superbelfrzy powinni się zająć wprowadzaniem cyfrowości do szkół. Czemu? Bo od lat, bez rządowych programów, bez milionowych budżetów i urzędniczych formatek cyfryzujemy własne środowiska edukacyjne. Mamy sukcesy, narzędzia i doświadczenie. No i oczywiście Ewa zdecydowała, że ci którzy wyznaczają kierunki rozwoju edukacji w Polsce powinni o tym wiedzieć.

Od lewej: p.Tomasz Napiórkowski – MAiC, Ewa Krawczyk, Szymon Konkol, Joanna Fabisiak, Jacek Scibor, Marta Florkiewicz-Borkowska, Jolanta Okuniewska, Ola Pezda, Witold Kołodziejczyk.

To było trzecie podejście do tego posiedzenia. Czas na pierwsze zawłaścił pan Kaczyński prezentując życiowy projekt odtwarzania podkastu na iPadzie z trybuny sejmowej w czasie plenarnych obrad. Ok – nie mieliśmy szans.
Drugie podejście wyznaczono informując nas 2 dni przed planowanym posiedzeniem. Chyba wszyscy zaproszeni odpowiedzieliśmy do Kancelarii Sejmu, iż niestety nie jesteśmy urzędnikami – nie możemy zamknąć biurka i jechać. Uznano nasze stanowisko, wyznaczając trzeci termin i zapraszając nas dwa tygodnie przed nim. No i w końcu zagrało.

Do Sejmu zlotem gwiaździstym wybraliśmy się w składzie: Ewa Krawczyk (Warszawa), Marta Florkiewicz-Borkowska (Pielgrzymowice), Jolanta Okuniewska (Olsztyn), Witold Kołodziejczyk (Słupsk), Szymon Konkol (Jastrzębie Zdrój) i Jacek Ścibor (Chrząstawa Wielka), ale było nas więcej: doszła Ola Pezda (Gazeta Wyborcza) a na miejscu były Katarzyna Hall (poseł) i Joanna Berdzik (wiceminister edukacji) – całkiem niedawno również w naszej grupie. Nie doszło do skutku  e-wystąpienie Marcina Zaroda (Tarnów), który poprzez google hangout śledził na żywo naszą dyskusję.

Odwrócenie normalnej kolejności posiedzeń komisji przez panią poseł Joannę Fabisiak dało nam czas na początku dyskusji, przed MEN i CEO w osobie p. Jacka Strzemiecznego. Po przedstawieniu się każdy z uczestników powiedział jak samodzielnie, bez pomocy Państwa i programów rządowych za miliony złotych zmienia w cyfrowe swoje edukacyjne otoczenie. Tu możecie posłuchać i zobaczyć film z całości posiedzenia:
http://www.sejm.gov.pl/Sejm7.nsf/transmisje_arch.xsp?rok=2013&month=05#62433290F5E9EA71C1257B6C0046EB1F

Komu się nie chce oglądać to kolejno:

Jola Okuniewska powiedziała jak dzięki własnej pracy, chęci, e-learningowi i e-Twinningowi została cyfrowym belfrem i jak wprowadza gamifikację na lekcjach;

Jacek Ścibor powiedział jak ważna jest rola dyrektora, jaki jest minimalny zestaw do cyfryzacji klasy i jak pracuje na rzecz szkół w gminie prowadząc szkolenia i instalując sprzęt;

Szymon Konkol opowiedział jak pojedynczy człowiek może sam wyprodukować 12 e-podręczników, zająć miejsce w 50 najbardziej innowacyjnych e-projektów Świata i uczyć zawodu z kupionych sponsorsko tabletów i sieci udostępnianej z własnej komórki;

Witold Kołodziejczyk mówił o projekcie Collegium Futurum – całkowicie innym modelu szkoły, w której używanie technologii ujawniło “złe” nawyki całego cyfrowego pokolenia – siłę, której nie wykorzystujemy a którą można zagospodarować tylko poprzez zmianę paradygmatu szkoły i świadomego tych “technologicznych zmian w zachowaniu” nauczyciela. Zrozumienie przestrzeni wirtualnej jako pełnoprawnej do uczenia się obok szkolnej i społecznej jest kluczem do zmiany modelu edukacji;

Ewa Krawczyk mówiła o potrzebie wykorzystania potencjału drzemiącego w Superbelfrach, o zmianie efektywności nauczania, również niepełnosprawnych, o tworzeniu zasobów i systemie szkoleń na nas opartych w miejscach naszych aktywności i edukacyjnym parku technologicznym dla nauczycieli;

Marta Florkiewicz-Borkowska powiedziała o nauczaniu języka poprzez wykorzystanie w pracach domowych uczniowskich umiejętności publikacji na blogu i tworzenia podkastów przedmiotowych w bezpłatnych aplikacjach oraz deprymującej nauczyciela jakości szkolnej sieci Internet. Wspomniała również o projekcie uczniowskim gimnazjalistów i wprowadzania w świat IT uczniów szkół podstawowych;

Co dalej?

Przekażemy nasze pomysły i sugestie do pani poseł Joanny Fabisiak spisane na starodawnym papierze. Wyślemy trącącym myszką mailem. Wyartykuujemy przedpotopowym sposobem face to face. Być może pani poseł wprowadzi tę tematykę do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Być może ktoś z posłów się nad naszymi propozycjami pochyli. Być może gdzieś zostanie przesłana lista z zaleceniami od praktyków do projektantów e-przemiany. Być może jakoś nasze pomysły trafią do wykorzystania w programie Cyfrowa Szkoła. Być może kiedyś kogoś w końcu zainteresuje praktyczna strona twardych szkoleń cyfrowych e-nauczycieli.